Met een videoproductie kunnen we eenvoudig laten zien wat de chartervaart is en hoe zij een belangrijke bijdrage levert aan het behoud van het maritieme erfgoed. De video maakt onderdeel uit van een bredere inzet om de waarde van de vloot in cultuurhistorische zin erkend te krijgen en actiever onder de aandacht te brengen van het publiek en van overheden. We proberen de materiele en immateriële waarde van de sector en de schepen in kaart te brengen en er erkenning voor te krijgen.

Sinds het begin hebben ondernemers in de chartervaart zelf de restauratie ter hand genomen van schepen die de einddatum van hun economische levensduur eigenlijk al hadden gepasseerd. Zij hebben de projecten zelf gefinancierd door met betalende gasten te gaan varen. Dit behoudsmodel heeft al die tijd goed gewerkt maar Corona zorgt nu voor problemen. Schippers die door de opgelegde Corona-beperkingen niet meer voldoende passagiers mee kunnen nemen en dus onvoldoende inkomsten kunnen genereren, dreigen failliet te gaan. Een historisch schip dat in een faillissement terecht komt vertegenwoordigt voor de curator alleen de waarde van de schuldsom en als de scheepssloper bereid is die te betalen zal dat in een moeilijke markt vaak de easy way out zijn.

Corona is een immens probleem, maar er zijn meer bedreigingen. De Europese harmonisatie van regels en aanhoudende bezuinigingen op het ambtelijk apparaat maken dat er steeds minder tijd en aandacht is voor de consequenties van one size fits all regels voor de vloot.

Door de Coronacrisis zijn we ons bewust geworden van onze bijzondere positie en onze kwetsbaarheid. Het voortbestaan van de vloot in zijn omvang maar ook samenhang en verbinding met de periferie van gespecialiseerde werven, mastenmakers en tuigers is in gevaar. Met deze film kunnen wij nu aan iedereen uitleggen hoe waardevol de vloot is en wat gedaan kan worden om ondernemers te helpen de schepen te behouden, nu door de crisis heen, maar zeker ook voor later. Erkenning van de erfgoedwaarde moet helpen om, onder meer, de consequenties van nieuwe regels in kaart te brengen vóór de regels worden toegepast op maritiem erfgoed.