Kansen om de erfgoedwaarde van de chartervaart meer onder de aandacht te brengen en beter te beschermen blijven nog grotendeels onbenut. Dat zei Martine van Lier tijdens de presentatie over samenwerking binnen het varend erfgoed op het BBZ mini-symposium dat gehouden werd op de Traditionele Schepenbeurs. De potentie van de vloot werd zichtbaar door de actie bij Pampus en het momentum is er om nog door te zetten. De beste manier om de erfgoedwaarde te verstevigen, betoogde Van Lier, is om de samenwerking te zoeken met de omgeving van de schepen zoals de werven, de oude haven en het vergeten jaagpad. Niet elk afzonderlijk deel van het erfgoed moet zijn eigen strijd om aandacht voeren, maar er moet meer gezamenlijk opgetrokken worden. Als goed voorbeeld noemde Van Lier de provincie Utrecht waar geïnvesteerd is in het benadrukken van die verbinding. Dat voorbeeld zou meer navolging moeten krijgen.

Dit sluit aan op het plan van aanpak Nederlands varend erfgoed dat opgesteld is met de inspanningen van de BBZ, de provincies, Vereniging van Zuiderzeegemeenten en vereniging van Waddenzeegemeenten onder begeleiding van het NBTC. In dat plan worden schip en wal met elkaar verbonden. Het ‘NBTC-plan’, ontstaan op initiatief van de provincies, hangt nog op de financiële rolverdeling en de BBZ probeert alle partijen te bewegen tot commitment.

Jeroen Kor van marketing organisatie ‘Holland boven Amsterdam’ vertelde dat wederzijdse bekendheid belangrijk is, maar nu nog te veel ontbreekt. Hij noemde als voorbeeld een gemeentelijk rapport met daarin onder ander het aantal overnachtingen per gemeente maar dat vergeten was om de overnachtingen aan boord van schepen mee te tellen. Ook voor Destination Management Organisations (DMO’s) oftewel regionale marketing organisaties is het werkelijke aanbod van schepen lastig te achterhalen, “laat staan hoe lastig het is voor jullie klanten”.

Kortom, er liggen echt nog wel nog kansen die (beter) benut kunnen worden.